Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, π.χ σε πολιτικούς πρόσφυγες, σε μετανάστες, σε παιδιά (π.χ παράνομη παιδική εργασία, στρατολόγηση ανηλίκων κτλ), σε γυναίκες (π.χ εμφανείς παραβιάσεις των δικαιωμάτων των γυναικών σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, συγκαλυμμένες παραβιάσεις σε χώρες της Δύσης).
Στις μέρες μας οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ένα εμφανές φαινόμενο. Το κοινωνικό αυτό φαινόμενο δημιουργείται κυρίως σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως μετανάστες, γυναίκες και παιδιά. Τα δείγματα παραβιάσεων των δικαιωμάτων είναι πολλά και ανησυχητικά.
Σ' αυτές τις ομάδες κυρίως η παραβίαση των δικαιωμάτων γίνεται πολλές φορές με βάση το φυλετικό ή άλλοτε τον κοινωνικό ρατσισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό των μεταναστών στη χώρα μας, που ενώ έρχονται για μια καλύτερη ζωή, βιώνουν πολλές φορές την εκμετάλλευση και χάνουν ακόμα και τα κύρια δικαιώματα τους. Κυρίως αυτά τα άτομα δεν έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, το δικαίωμα της ελευθερίας διακίνησης των ιδεών τους, της έκφρασης των πολιτικών τους πεποιθήσεων και της θρησκευτικής τους συνείδησης.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι σε τέτοιες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες γίνονται παράνομες, χωρίς ένταλμα, συλλήψεις και τους ασκείται πολλές φορές σωματική και ψυχολογική βία. Δεν έχουν το δικαίωμα της ισοπολιτείας όπως τα υπόλοιπα άτομα γύρω τους, το δικαίωμα της ισότιμης μόρφωσης, της κοινωνικής ασφάλισης ,και της περίθαλψης . Επιπλέον, στερούνται του δικαιώματος της κατοικίας, της ισονομίας και των ίσων ευκαιριών και επίσης της αξιοκρατίας. Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα δικαιώματα τα οποία απουσιάζουν από αυτούς τους ανθρώπους. Είναι βέβαιο ότι η ανεργία και η πείνα είναι κάτι πολύ γνωστό σ' αυτούς. Ας μην ξεχνάμε επίσης τις στερήσεις και την εξαθλίωση που υπάρχει ιδιαίτερα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου.
Αξίζει να σημειωθούν όχι μόνο τα δείγματα παραβίασης των δικαιωμάτων αλλά και τα αίτια. Η παραβίαση λοιπόν αυτών των δικαιωμάτων οφείλεται στην επεκτατική πολιτική των ισχυρών κρατών, στα ρατσιστικά κινήματα και στις διάφορες ιδεολογίες που κατευθύνονται από πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους, και στις αυταρχικές δομές πολιτικών συστημάτων όπως για παράδειγμα είναι κυρίως οι δικτατορίες.
Επιπλέον, ένα σημαντικό αίτιο είναι το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των ατόμων αυτών. Αυτό κυρίως έχει ως άμεση συνέπεια την άγνοια των δικαιωμάτων από τον πολίτη και την εύκολη χειραγώγηση του ατόμου, δηλαδή το άτομο γίνεται θύμα χειραγώγησης από άλλους. Ακόμη ένα από τα σημαντικότερα αίτια αυτής της κατάστασης είναι ο έλεγχος από οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα.
Για τη διασφάλιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία τους με τη διασφάλιση της προσωπικής αξιοπρέπειας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Επίσης αποτελεσματική θα ήταν η συμμετοχή του ατόμου σε συλλογικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα η ένταξή του σε κινήματα και οργανώσεις για να μπορεί με αυτόν τον τρόπο να ελέγχει οποιαδήποτε αυθαιρεσία της εξουσίας, να προστατεύει τα δικαιώματά του ώστε να μπορεί να τα κατοχυρώνει και για να μπορέσει με κάποιον τρόπο κάποτε να καταργήσει την εκμετάλλευση και τις ανισότητες.
Πάνω σ' αυτό το θέμα θα ήταν εξίσου αποτελεσματική η δραστηριοποίηση διεθνών οργανισμών όπως ο Ο.Η.Ε και η Διεθνής Αμνηστία και ακόμη καλή θα ήταν η δραστηριοποίηση των πνευματικών ανθρώπων. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύω ότι οφείλουν να επισημαίνουν τα δείγματα παραβίασης των δικαιωμάτων και να ευαισθητοποιούν με αυτό τον τρόπο τους πολίτες για την περιφρούρησή τους .Τέλος η πολιτεία είναι αναγκαίο να κατοχυρώσει συνταγματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα και να μεριμνήσει για τις ασθενέστερες τάξεις και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Πιστεύω ότι στον εικοστό πρώτο αιώνα με την τόση μεγάλη και ραγδαία εξέλιξη σε όλους τους τομείς δεν πρέπει να υπάρχει παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ότι αν όλοι μεριμνήσουμε γι' αυτά και συνειδητοποιήσουμε κάποτε τη σημασία τους ίσως πάψει να υπάρχει παραβίαση.
Τάνια Παπαθανασίου