ΡΑΛΛΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΘΗΛΕΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ - Εκπαιδευτική επίσκεψη της Θεατρικής Ομάδας του Ραλλείου Λυκείου στη Σικελία.

Από τις 27 Μαρτίου έως 1 Απριλίου πραγματοποιήθηκε η εκπαιδευτική επίσκεψη της Θεατρικής Ομάδας του σχολείου μας στη Σικελία, στο πλαίσιο πολιτιστικού προγράμματος. Την Πέμπτη 30 Μαρτίου παρουσιάσαμε την κωμωδία του Αριστοφάνη «Εκκλησιάζουσες» σε σκηνοθεσία της φιλολόγου Μ. Παναγιωτοπούλου και μετάφραση-προσαρμογή του φιλολόγου Δ. Χριστόπουλου. Το κλασικό Λύκειο Michele Amari τού Giarre παρουσίασε την τραγωδία του Σοφοκλή «Τραχίνιαι». Οι παραστάσεις δόθηκαν στο Αρχαίο Ωδείο (Odeon) της Ταορμίνα στη Σικελία.

Ακολουθεί ημερολόγιο γραμμένο από τις μαθήτριες Εύη Σφυρόερα και Δανάη Θεοδωρακάκου.

1η μέρα

Είμαστε στο αεροδρόμιο και νιώθουμε ενθουσιασμό. Σε λίγο θα καθόμαστε στο αεροπλάνο περιμένοντας την απογείωση. Κάποιες έχουν άγχος, άλλες είναι πολύ χαρούμενες. Λέμε arrivederci στην Ελλάδα και περιμένουμε την άφιξη στην Ιταλία! Τέλειο συναίσθημα. Φτάσαμε στη Ρώμη και είπαμε να εκπλήξουμε τους Ιταλούς της πρωτεύουσας. Τραγουδήσαμε ομαδικά γύρω από ένα πιάνο που υπήρχε διαθέσιμο και ήταν πολύ όμορφα.

Σε λίγο θα είμαστε Σικελία! Πρώτη είναι η αγορά του Μοντερεάλε. Ψωνίσαμε, φάγαμε και αυτό ήταν η αρχή της γνωριμίας μας με μια χώρα που μοιάζει με, αλλά και διαφέρει από τη δική μας. Σε λίγο ξεκινά η ξενάγηση στο Παλέρμο! Το Παλέρμο είναι όμορφο, μοναδικό και έτοιμο να υποδεχτεί τις μαθήτριες. Πρώτα είδαμε τον καθεδρικό ναό Σαν Πάολο, το μοναστήρι ? Παρατηρήσαμε, ακούσαμε και μάθαμε από τον ξεναγό μας, τον Γιάννη. Κανείς δεν μπορεί στα αλήθεια να περιγράψει, τη γλυκιά κούραση που νιώσαμε όλοι μετά από όλες αυτές τις ξεναγήσεις. Το ξενοδοχείο όμως, ήταν έτοιμο να μας υποδεχτεί.

Καληνύχτα λοιπόν από εμάς για σήμερα.

2η μέρα

Το Παλέρμο είναι έτοιμο να μας ξεπροβοδίσει, ενώ ο Ακράγαντας περιμένει την άφιξή μας. Ο ξεναγός μας, μάς μιλά στη διαδρομή για τον όρο Μαφία και γενικότερα μας αφήνει να ρίξουμε μια κλεφτή μάτια στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας. Όσο ενδιαφέροντα και να είναι όμως, όσα μας λέει, εμείς περιμένουμε με ανυπομονησία να περπατήσουμε, να γνωρίσουμε, τους ναούς, τη φύση, τα μνημεία που δημιουργούν τον άρρηκτο δεσμό μας με αυτόν τον τόπο. Δύσκολα μπορεί κανείς να περιγράψει πόσο όμορφο είναι το Agrigento (Ακράγαντας). Έχει κάτι που θυμίζει λίγο Ακρόπολη, πολλή Ελλάδα. Οι ναοί, η τέχνη και η αρμονία που χαρακτηρίζουν το μέρος, δημιουργούν τον θαυμασμό μας. Μπορείς να κοιτάξεις όσες φωτογραφίες θες από αυτό το μέρος, αλλά μερικά πράγματα δεν χωράνε σε αυτές. Με λύπη αποχαιρετήσαμε τον Ακράγαντα και επόμενος προορισμός το Ατσιρεάλε (Κατάνια).Το δεύτερο ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενήσει, Hotel Orizzonte, είναι πλέον 4 ώρες μακριά. Δείπνο και ύπνος μάς απέμεινε μόνο... Ή και όχι. Μια πρόβα του θεατρικού επιβάλλεται. Το θέατρο είναι για εμάς αγαπημένη ξεκούραση εξάλλου.

Για τώρα όμως, Buonanotte!

3η μέρα Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα. Και όχι δεν ευθύνονται τα κρουασανάκια που είχε το πρωινό μας. Θα συναντήσουμε το αδελφοποιημένο με εμάς Λύκειο, Μικέλε Αμάρι, για να δούμε από κοντά την Αίτνα! Η γνωριμία με αυτά τα παιδιά είναι μοναδική εμπειρία για εμάς. Πρόκειται για άτομα κοινωνικά και χαρούμενα και είμαστε κάτι παραπάνω από τυχερές που τα γνωρίσαμε. Πριν από την Αίτνα όμως, ένα δέντρο, 3000 ετών, της Βασίλισσας Ιωάννας με τους 100 καβαλάρηδες. Μια στιγμή που πρέπει να απαθανατίσουμε, σωστά; Και ναι. Σκαρφαλώσαμε στην Αίτνα, θαυμάσαμε τη θέα, μάθαμε για το ηφαίστειο από τον ξεναγό μας και ίσως να πήραμε και καμία μικρή πέτρα σουβενίρ. Δυστυχώς όμως, ήρθε η ώρα να αφήσουμε τα παιδιά πίσω στο Τζιάρε.

Κατάνια! Ερχόμαστε! Στη Κατάνια συναντάμε τον Αντόνιο, γιο του διευθυντή του Λυκείου Μικέλε Αμάρι, ο οποίος μιλά ελληνικά. Ναι μιλάει ελληνικά και είναι πρόθυμος να τα μιλήσει και μαζί μας, με σκοπό να μας μάθει την πόλη που τόσο αγαπάει. Μια περιήγηση στα πιο σημαντικά σημεία της πόλης. Και τώρα ψώνια, ψώνια , ψώνια (Θηλέων γαρ).

Αντόνιο ευχαριστούμε!

Ήταν μια όμορφη μέρα!

Φτάσαμε στο ξεναδοχείο. Buonanotte!

4η μέρα Η Πέμπτη ξημερώνει και αμέσως μετά το πρωινό είμαστε έτοιμες για την επίσκεψή μας στο Δημαρχείο. Εκεί, με την συνοδεία μαθητών από το λύκειο του Giarre, συζητήσαμε με τον δήμαρχο και ξεναγηθήκαμε στο κτήριο. Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε στο σχολείο των παιδιών όπου η γνωριμία μας εξελίχθηκε σε φιλία μετά το παιχνίδι volley. Οι νέοι μας φίλοι θέλησαν να μας δείξουν και το εσωτερικό του σχολείου τους και αυτό που κέντρισε όλων μας την περιέργεια ήταν η έντονη παρουσία των Ελληνικών. Υπήρχε στο τέλος του διαδρόμου μια μικρή έκθεση που αφορούσε τα μέρη του θεάτρου και με μεγάλα γράμματα δέσποζε μία φράση στα αρχαία ελληνικά. Αμέσως μετά την περιήγησή μας οδηγούμαστε στην ιστορική πόλη της Ταορμίνας όπου το Teatro Grego, μεγαλοπρεπές, μας κάνει να αισθανθούμε δέος μπροστά στην αρχιτεκτονική του δομή. Η ξενάγηση συνεχίζεται στα στενά της πόλης και η μέρα μας θα ολοκληρωθεί με αυτό που επιθυμούμε όλες. Την παράσταση. Και τα δύο σχολεία παρουσιάσαμε τα θεατρικά κείμενα, τις Εκκλησιάζουσες και τις Τραχίνιες, που δουλεύαμε όλη τη χρονιά και το αποτέλεσμα ήταν τέτοιο που το αίσθημα της συγκίνησης και του θαυμασμού ήταν αμοιβαίο. Όταν όλοι μαζί βρεθήκαμε στην σκηνή του Ωδείου αντιληφθήκαμε ότι δεν μας χωρίζει η γλώσσα αλλά μας ενώνει το θέατρο.

5η μέρα Το πρωί της Παρασκευής μάς βρήκε γεμάτες ανυπομονησία αλλά και με ένα αίσθημα θλίψης. Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στις Συρακούσες. Ο ήλιος μάς επιτρέπει να χαρούμε όλη τη διαδρομή προς την πόλη και το Θέατρο της όπου όπως ενημερωθήκαμε πραγματοποιείται φεστιβάλ τον Μάιο και τον Ιούνιο. Η συνέχεια της ξενάγησής μας περιλαμβάνει το «Λατομείο του Παραδείσου»(!) και το «αυτί του Διονύσου». Η εκπληκτική ακουστική του δεύτερου μάς χάρισε την ευκαιρία να τραγουδήσουμε τα τραγούδια της παράστασης ακόμα μία φορά.

Η έξοδός μας από τον αρχαιολογικό χώρο δεν θα μπορούσε να είναι αθόρυβη. Το ακορντεόν ενός πλανόδιου μουσικού μάς καλεί να διασκεδάσουμε χορεύοντας τα «Παιδιά του Πειραιά», αφήνοντας μια νότα Ελλάδας στην Ιταλία.

Η περιήγηση συνεχίζεται στο νησί της Ορτυγίας, στο μικρό και μεγάλο λιμάνι. Μερικά από τα αξιοθέατα της περιοχής όπως ο πρώτος Κορινθιακός ναός , η πλατεία του Αρχιμήδη και η ακρόπολη μάς κέντρισαν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον. Όμως αυτό που είναι άξιο θαυμασμού ήταν η Μητρόπολη των Συρακουσών που δεσπόζει στην κεντρική πλατεία. Ο καλοκαιρινός αέρας και η αρχιτεκτονική μπαρόκ είναι ο τέλειος συνδυασμός για έναν περίπατο που ολοκληρώθηκε πάλι με τραγούδια στα στενά της πόλης.

Η ώρα είναι περασμένη και πρέπει να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Παλέρμο αποχαιρετάμε τον ουρανό της Σικελίας και ύστερα από μια σύντομη πτήση φτάνουμε στο αεροδρόμιο της Ρώμης. Η πτήση της επιστροφής είναι το ίδιο ευχάριστη, μα το αίσθημα της χαρμολύπης δεν αργεί να μας συνεπάρει όταν αποβιβαζόμαστε στην Αθήνα. Είναι ήδη αργά όταν φτάνουμε στο σχολείο, όπου αποχαιρετιζόμαστε και η καθεμία επιστρέφει σπίτι της γεμάτη εικόνες, συναισθήματα και εμπειρίες που μόνο μία τόσο δεμένη ομάδα μπορεί να σου προσφέρει.

Σας ευχαριστούμε για την κάθε στιγμή.