Από τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015 έως την Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η πενθήμερη εκδρομή της Γ΄ Λυκείου στα Χανιά. Οι μαθήτριες επισκέφθηκαν τους αρχαιολογικούς χώρους και τα αξιοθέατα των Χανίων, του Ρεθύμνου και του Ηρακλείου αλλά παράλληλα έζησαν όλες τις όμορφες στιγμές που δίνουν οι πολυήμερες εκδρομές στις τελειόφοιτες. Συνοδοί καθηγητές ήταν οι κκ: Παναγιώτης Καγκίδης, Καλλιόπη Μπεχράκη και Μαρία Παναγιωτοπούλου.

Ακολουθεί κείμενο της μαθήτριας Βαρβάρας Πάρδου, στο οποίο περιγράφονται όχι μόνο οι πολύ ευχάριστες εμπειρίες από την εκδρομή στην Κρήτη αλλά αποτυπώνεται ευκρινέστατα και όλο το συναισθηματικό κλίμα που τις συνοδεύει.

 «ΠΕΝΘΗΜΕΡΗ.. ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ ΖΩΗΣ»

1η μέρα: 7.30 ώρα έξω από το πλοίο και όντως υπήρχαν μερικές ενοχές για το διάβασμα που αφήναμε πίσω αλλά θέλαμε πολύ να βιώσουμε όλα όσα μας είχαν περιγράψει για την πενταήμερη και είχαμε ζηλέψει. Για αυτό το λόγο μπήκαμε αποφασισμένες στο καράβι να περάσουμε υπέροχα, να είναι από τις πιο ωραίες εμπειρίες μας...γιατί μεταξύ μας η συγκεκριμένη εκδρομή επρόκειτο να γίνει μια εμπειρία ζωής! Από το καράβι άρχισαν τα σενάρια για το πόσο ωραία θα περνάγαμε με αποτέλεσμα να μην κοιμηθούμε σχεδόν καθόλου το πρώτο βράδυ και να γνωρίσουμε τους «πολιτισμούς» άλλων σχολείων που ταξίδευαν μαζί μας.

2η μέρα: 6 ώρα το πρωί αποβιβαστήκαμε και επειδή τα δωμάτια στο ξενοδοχείο δεν ήταν ακόμα έτοιμα μπήκαμε στο πούλμαν και κατευθυνθήκαμε προς το Ρέθυμνο. Εκεί είχαμε 6 ώρες ελεύθερες για να γνωρίσουμε τη πόλη. Κάποιες επέλεξαν να καθίσουν σε μια καφετέρια μπροστά στο λιμάνι και να θαυμάσουν τη θέα, άλλες να περιποιηθούν τον εαυτό τους φτιάχνοντας νύχια ή αγοράζοντας μικροαντικείμενα από τα στενάκια της παλιάς πόλης. Μερικές μάλιστα νοίκιασαν και ποδήλατο για να ενταχθούν πιο εύκολα στην ηρεμία του τοπίου που συνδύαζε τον εκσυγχρονισμό των καιρών μας με το αυθεντικό της δικής του εποχής. Στη συνέχεια αναχωρήσαμε προς το ξενοδοχείο για να τακτοποιηθούμε και να ξεκουραστούμε μέχρι την ώρα του φαγητού, αφού πρώτα είχαμε δει και το «ιστορικό σπίτι» στο οποίο διέμενε η κ. Παναγιωτοπούλου όταν ήταν φοιτήτρια. Το τέλος της πρώτης μέρας στη Κρήτη ήταν αντάξιο και της υπόλοιπης° χορέψαμε μέχρι να θεωρήσουμε ότι δεν έχουμε πλέον πόδια? και διασκεδάσαμε με τη ψυχή μας στο υπέρτατο βίλλα Μερσεντες μαζί με ακόμα 7 λύκεια που αισθάνονταν όπως εμείς.

3η μέρα: Την επόμενη μέρα πήραμε πρωινό στο cretan dream royal hotel στο οποίο διαμέναμε, ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων, λίγο έξω από τα Χανιά, στον Πλατανιά. Έπειτα επισκεφτήκαμε τους τάφους των Βενιζέλων όπου βγάλαμε και ομαδικές φωτογραφίες θυμίζοντας σε όλες ότι στη συγκεκριμένη εκδρομή τα ατομικά στοιχεία της καθεμιάς ενώνονταν με το συλλογικό χαρακτήρα της ομάδας. Οι τάφοι βρίσκονταν λίγο πιο έξω από τη συνοικία Χαλέπα που απείχε 10 λεπτά από το λιμάνι των Χανίων. Ένα λιμάνι που έμοιαζε να ξεπροβάλει από ταινία αποδίδοντας στους επισκέπτες του μια αίσθηση νοσταλγίας και ρομαντισμού για ό,τι έφυγε αλλά και για ό,τι θα έρθει. Εκεί διασκορπιστήκαμε είτε επιλέγοντας να βγάλουμε φωτογραφίες είτε απλά ρεμβάζοντας από διάφορες πλευρές, μέχρι τις 4μμ που μαζευτήκαμε στο πούλμαν για να επιστρέψουμε στη βάση μας και να γεμίσουμε μπαταρίες για το βράδυ. Επειδή η βραδινή έξοδος όμως ήθελε προετοιμασία για μια ακόμη φορά βρεθήκαμε να τρέχουμε για να προλάβουμε να φάμε και να είμαστε έτοιμες στις 11μμ ώστε να πάμε στις «Μορφές», ένα κέντρο με ζωντανή μουσική. Στις «Μορφές» αποφασίσαμε όλες να ενταχθούμε στο κλίμα του μαγαζιού ξεχνώντας για λίγο η καθεμία τις μουσικές προτιμήσεις της. Ήρθαμε πιο κοντά, χορέψαμε πάνω στη πίστα, τραγουδήσαμε νιώθοντας τον πόνο των τραγουδιών (χαχα) και μοιραστήκαμε τη ζωντάνια και την ελευθερία της στιγμής με τις καθηγήτριες που μας συνόδευαν.

4η μέρα: Την 4η μέρα όπως ήταν φυσικό αργήσαμε να ξυπνήσουμε και για αυτό ήταν λίγο πιο χαλαρή μέρα. Φάγαμε πρωινό και κατεβήκαμε πάλι στο κέντρο των Χανίων για κάποιες τελευταίες βόλτες ίσως και για να μπορέσουμε να αιχμαλωτίσουμε στα μάτια μας την εικόνα αυτού του τοπίου, του συγκεκριμένου λιμανιού. Ένα λιμάνι που τολμώ να πω ότι στη συγκεκριμένη Γ λυκείου θα μείνει αξέχαστο! Στη συνέχεια πήγαμε όλοι μαζί στον «Απόστολο», όπου φάγαμε, δοκιμάσαμε εξαιρετική ρακή και προσπαθήσαμε να χορέψουμε πεντοζάλη, το οποίο ομολογώ ήταν δύσκολο. Τέλος πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε και να ετοιμαστούμε για το βράδυ είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε ένα «πειραγμένο» παγωτό και να τραβήξουμε τις τελευταίες φωτογραφίες μας. Το βράδυ πήγαμε στο «ΣΕΝΣΟ» όπου χορέψαμε και γλεντήσαμε μιας και ήταν η τελευταία μας νύχτα στα Χανιά και θέλαμε να μας μείνει αξέχαστη. Εκείνη τη νύχτα η αλήθεια είναι πως δεν κοιμηθήκαμε σχεδόν καθόλου. Είχαμε άλλωστε να μαζέψουμε τα πράγματα μας και να κάνουμε μερικές τελευταίες τρέλες όντας στα Χανιά.

5η μέρα: Την πέμπτη και τελευταία μέρα νιώθαμε όλες πολύ κουρασμένες αφού πέρα από το γεγονός ότι είχαμε ξενυχτήσει, είχαμε ήδη αρχίσει να αισθανόμαστε τη μελαγχολία για την εκδρομή που τελείωνε. Κοιτάξαμε μια τελευταία φορά το ξενοδοχείο και απολαύσαμε θέα του καθώς φεύγαμε από τα Χανιά και κατευθυνόμασταν προς τον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού. Στο πούλμαν, όπου άλλοτε επικρατούσε φασαρία και φωνές ή ακούγονταν στίχοι από τραγούδια και πειράγματα μεταξύ καθηγητών και μαθητριών, τώρα μια ησυχία είχε απλωθεί στο χώρο, μια ησυχία που μας άφηνε όλους να χαλαρώσουμε και κοιτώντας ένα-ένα τα πρόσωπα που μας συντρόφεψαν σε αυτή τη διαδρομή να τα ευχαριστήσουμε βουβά για τη παρουσία τους. Ο αρχαιολογικός χώρος ήταν πολύ όμορφος και όλες θυμηθήκαμε έστω και λίγο εικόνες από το βιβλίο της ιστορίας που αναφέρονταν στην Κνωσό και στο Μινωικό Πολιτισμό. Στη συνεχεία είχαμε λίγο ελεύθερο χρόνο στο κέντρο του Ηρακλείου, όπου επιλέξαμε να αγοράσουμε κάποια τελευταία ενθύμια και να φάμε πριν την αναχώρηση μας, αφού πρώτα βέβαια είχαμε επισκεφτεί και το περίφημο Ενυδρείο θαυμάζοντας «τι ψάρια βγάζει η Κρήτη» (χαχα!!!). Επιβιβαστήκαμε στο πλοίο αφήνοντας το νησί να βρέχεται, μια ένδειξη θα μπορούσε να πει κάνεις θρήνου που τέλειωνε η εκδρομή μας, καθώς όσες μέρες ήμασταν εμείς στην Κρήτη είχε πολύ καλό καιρό. Πλέον είχαμε στη διάθεση μας 9 ώρες για να ξεκουραστούμε, να «κοινωνικοποιηθούμε» ίσως με παιδιά από αλλά σχολεία που «είχαν την τιμή» (χαχα!!!) μπορώ να πω, να ταξιδεύουν μαζί μας, να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα στην όποια επιστρέφαμε και σίγουρα να σχεδιάσουμε τις καλοκαιρινές μας τώρα διακοπές καθώς ήμασταν και είμαστε σίγουρες ότι θα τα καταφέρουμε στις εξετάσεις!

Έξαλλου «επιζήσαμε» από ολόκληρη πενθήμερη σε ένα τρίωρο διαγώνισμα θα δειλιάσουμε??

Βαρβάρα Πάρδου