Αναφορά για την εκπαιδευτική επίσκεψη στο ΚΠΕ Άμφισσας

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Ξεκινήσαμε με καθυστέρηση μιας ώρας από τον Πειραιά. Κάποιος μπέρδεψε τους ταχογράφους και αντί για ταχογράφο λεωφορείου έβαλε ?φορτηγού.

Περάσαμε χωρίς στάση από την Αράχωβα, διότι στους Δελφούς μας περίμενε ο Θανάσης Πανάγου, μέλος της παιδαγωγικής ομάδας του ΚΠΕ Άμφισσας. Το μουσείο των Δελφών είναι τόσο ωραίο, ώστε κάθε φορά έχεις να δεις κάτι καινούριο. Μετά την ξενάγηση από τον Θ. Πανάγου, κατευθυνθήκαμε προς την Ιτέα, αλλά την προσπεράσαμε και πήγαμε τελικά το Γαλαξίδι. Αυτή η αρχοντική κωμόπολη, με τη μεγάλη ιστορία, τα όμορφα σπίτια, την ωραία παραλία, το κατάφυτο λοφάκι, είναι πάντα ένας υπέροχος προορισμός. Βόλτα στην παραλία, λίγο φαγητό και μετά πάμε προς το ΚΠΕ Άμφισσας. Ο Μιχάλης Θεοχαρόπουλος, υπεύθυνος του ΚΠΕ μας περίμενε, μας υποδέχτηκε ζεστά και μας έδωσε τα δωμάτια.

Αφού εγκατασταθήκαμε και ξεκουραστήκαμε συγκεντρωθήκαμε κατά τις 6 στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του ΚΠΕ, όπου μέσα από μια διαλογική συζήτηση και παρουσίαση, ενημερωθήκαμε για τα προγράμματα του ΚΠΕ, για τα παγκόσμια προβλήματα (κλιματική αλλαγή, μείωση της βιοποικιλότητας, προβλήματα των πόλεων, κτλ).

Το βράδυ φάγαμε σε μια κλασική ελληνική ταβέρνα και συνεχίσαμε για λίγο στη διπλανή καφετέρια.

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου

Ξυπνήσαμε σχετικά νωρίς, παρατηρώντας τον καιρό που οι προβλέψεις έδιναν βροχερό. Ευτυχώς δεν πέφτουν πάντα μέσα κι έτσι είχαμε μια θαυμάσια ηλιόλουστη μέρα με καλή θερμοκρασία. Έτσι, ξεκινήσαμε για το ελαιοτριβείο ιδιοκτησίας δύο αδελφών, από τις οποίες η μια είναι χημικός και η άλλη γεωπόνος. Στη αυλή παρατεταγμένα τα καφάσια με τις ελιές που έφερναν διαρκώς οι ελαιοπαραγωγοί με φορτηγάκια και τρακτέρ. Ο κ Γιώργος, γεωπόνος, μέλος της παιδαγωγικής ομάδας του ΚΠΕ κι αυτός, μας εξήγησε τη διαδικασία και μας έδειξε δείγματα από διαφορετικές ποικιλίες ελιάς (Άμφισσας, Καλαμάτας, Μεγαρίτικη, Χαλκιδικής, κτλ). Ωραίο μάθημα, παραστατικό. Μετά μπήκαμε στο ελαιοτριβείο και παρακολουθήσαμε όλη τη διαδικασία από το πλύσιμο της ελιάς και την απομάκρυνση των φύλλων, μέχρι την πολτοποίηση και την εξαγωγή του πολύτιμου παχύρευστου χρυσοπράσινου υγρού, του λαδιού. Έχοντας μαζί μας ψωμί, κάναμε γευστική δοκιμή του φρέσκου λαδιού και απολαύσαμε την εξαιρετική γεύση και τα αρώματα της γης που άφηνε στο στόμα μας.

Συνεχίσαμε την εκπαιδευτική μας βόλτα στο εργοστάσιο επεξεργασίας και τυποποίησης ελαιών των αδελφών Αναγνωστάκου. Με μακρινή καταγωγή από τη Μάνη ίδρυσαν ένα εργοστάσιο που απασχολεί εργαζόμενους όλο το χρόνο (και όχι μόνο κατά την περίοδο της ελαιοσυλλογής), εξάγοντας το μεγαλύτερο μέρος των παραγόμενων προϊόντων. Είναι μια δυναμική και εξωστρεφής επιχείρηση, από αυτές που θέλουμε να είναι γεμάτη η Ελλάδα. Ένας από τους δύο αδελφούς μας υποδέχτηκε, μας μίλησε, μας έδειξε τις μεγάλες (10 τόνους η καθεμιά) δεξαμενές ωρίμανσης των ελιών, και μας υπέδειξε να παρακολουθήσουμε όλη τη γραμμή παραγωγής. Δοκιμάσαμε τουλάχιστον 4 είδη από τις ελιές που εξάγονται, μεταξύ αυτών και τη γεμιστή Καλαμών με πιπεριά. Εξαιρετικές ελιές όλες τους. Μια γευστική δοκιμή επιτόπου. Οι εργαζόμενοι πολύ φιλικοί, μας μίλησαν για τη δουλειά τους και μας πρόσφεραν ελιές.

Καθώς η μέρα ήταν πολύ καλή και ηλιόλουστη, πήγαμε στον ελαιώνα. Περπατήσαμε ανάμεσα στις ελιές, είδαμε άλογα, σκύλους και γάτες, ενημερωθήκαμε για τον πρωτότυπο τρόπο άρδευσης των ελαιόδεντρων που αξιοποιεί την υψομετρική διαφορά μεταξύ Άμφισσας και Ιτέας. Ποτίζονται όλα τα ελαιόδεντρα σχηματίζοντας προσωρινές χωμάτινες δεξαμενές. Όταν το χώμα ποτιστεί, ανοίγει ένα μέρος της δεξαμενής-λάκου (λακίδι) και το νερό περνά στο επόμενο μόνο με τη βαρύτητα.

Οι εκπαιδευτικοί του ΚΠΕ μας έδειξαν μια υπεραιωνόβια ελιά, μας εξήγησαν πώς γίνεται ο εμβολιασμός της αγριελιάς για να πάρουμε την ήμερη, μας έδειξαν ορισμένες από τις ασθένειες της ελιάς. Μια εξαιρετικά πλούσια μαθησιακή εμπειρία.

Το μεσημέρι φάγαμε στην παραλία της Ιτέας και μετά επιστρέψαμε στο ΚΠΕ για ξεκούραση.

Το απόγευμα ο κ. Γιώργος, ο γεωπόνος του ΚΠΕ, μας παρουσίασε πολύ ενδιαφέροντα πειράματα, από τα οποία εκείνο που μας έμεινε περισσότερο ήταν η «σαπωνοποίηση». Μας έδειξε όλη τη διαδικασία παρασκευής σπιτικού σαπουνιού. Ενθουσιαστήκαμε, αφού μπορούμε στο σπίτι μας να φτιάξουμε με απλά υλικά (λάδι και καυστικό νάτριο) αγνό σαπούνι για τις ανάγκες της καθαριότητας. Κάναμε και μια ακόμη γευστική δοκιμή με ελιές, πολύ ενδιαφέρουσα. Το υπόλοιπο βραδάκι, μέχρι τις 9, το περάσαμε μέσα στο ΚΠΕ δουλεύοντας για την παρουσίαση που θα κάναμε την Τρίτη το πρωί. Δουλέψαμε στο εργαστήριο με τους υπολογιστές, πάνω σε ένα κοινό εργαλείο προβολής, σαν ένα μεγάλο καμβά που μπορεί κανείς να τοποθετήσει φωτογραφίες, βίντεο, κείμενα, σύμβολα, πολύ εύχρηστο.

Μετά το βραδινό φαγητό στην τραπεζαρία του ΚΠΕ φτιάξαμε ένα κύκλο με τα καθίσματα και καθίσαμε για να τραγουδήσουμε. Ο κ. Θωμάς Καραβέντζας, δάσκαλος, μέλος της παιδαγωγικής ομάδας του ΚΠΕ και ο διευθυντής μας κ. Καλαϊτζίδης, μας έπαιξαν κιθάρα μέχρι αργά. Τραγουδήσαμε, χορέψαμε και πήγαμε για ύπνο.

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου

Ξυπνήσαμε λίγο απρόθυμα, αφού ήταν η τελευταία μέρα της εκδρομής μας. Πήραμε ένα υποτυπώδες πρωινό και περάσαμε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων για να κάνουμε τις παρουσιάσεις. Ήταν όλες πολύ ενδιαφέρουσες και μας έδωσαν ερεθίσματα για συζήτηση. Ο καιρός το πρωί ήταν πολύ βροχερός, μια δυνατή βροχή που κράτησε ώρες. Όμως, καθώς πλησίαζε το τέλος των παρουσιάσεων είδαμε ηλιαχτίδες και πήραμε θάρρος. Μαζέψαμε τα πράγματά μας, τα φορτώσαμε στο λεωφορείο και ξεκινήσαμε για μια ωραία βόλτα στην πόλη. Ο δρόμος ήταν ανηφορικός αλλά απολαυστικός, διότι όσο ανεβαίναμε τόσο πιο ωραία γινόταν η θέα. Όταν φτάσαμε τελικά στα «Ταμπάκικα», εκεί όπου γινόταν η επεξεργασία των δερμάτων, ο ιδιοκτήτης έφυγε. Έτσι, περιοριστήκαμε να δούμε ένα ωραίο μικρό μουσείο και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

Κάναμε μια στάση περίπου μιάμισης ώρας στην Αράχωβα για φαγητό. Ο καιρός άλλαξε πάλι γρήγορα και μας έπιασε δυνατή βροχή. Τέλος επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και ξεκινήσαμε για τον Πειραιά, όπου φτάσαμε χωρίς κανένα πρόβλημα.

Ήταν μια απολαυστική και πλούσια σε γνώσεις και εμπειρίες εκδρομή.